Beetje depri......

Plant een zaadje. Zorg dat je overal iets achterlaat. Iets moois, iets geks, iets dat nog komen gaat. Een idee, een droom of een grote lach. Laat iets achter iedere dag!

Zondagavond en al over half elf, moet niet gekker worden! Na gisteren een dag echt bijna alleen maar binnen te hebben gebivakkeerd en voornamelijk tussen de badkamer en de slaapkamer heb gelopen werd ik vanmorgen wakker met een onbestendig gevoel. Laatste dagen lig ik meer dan anders op bed en denk alleen maar negatief. Het zit natuurlijk ook allemaal niet mee, ben teveel met mezelf bezig op een negatieve manier. Oké, de situatie waarin ik me nu bevind is natuurlijk ook super onhandig (leuke woordspeling) en doordat ik niet veel kan lijkt alles ook 10x zo erg maar toch, niet oké. Vanmorgen half tien gegeten en voor het eerst bleef alles rustig binnen. Vervolgens ben ik weer gaan slapen. Chris maakte me vervolgens om kwart voor één vanmiddag wakker! Kwart voor één!!! Zelf in de tijd dat ik ooit op stap ging kwam dit niet voor! Toen werd ook wel duidelijk dat ik gewoon niet mezelf ben. Volgens mij depressief ben. Ja, het hoge woord is eruit dacht ik. Ik ben denk echt depressief! de·pres·sie (de; v; meervoud: depressies)1gebied van geringe luchtdruk2aanhoudend gevoel van neerslachtigheid3(periode van) economische inzinking

Dus toen ik me uiteindelijk had aangekleed, wat uiteraard irritant langzaam ging, ben ik naar buiten gegaan. Chris was ergens achter bezig en mijn ouders en Denise zaten op het terras. Het was vandaag ook nog eens schitterend weer, zelfs dat zag ik even niet meer. Dus ik gooide het in de groep daar in het zonnetje. Ik zei, 'ik ben denk depressief. Lig alleen maar op bed en heb donkere gedachten.' Hierop zei mijn moeder op haar goedbedoelde maar onhandige manier 'dan moet je zorgen voor licht en het licht aandoen'. Dat vond ik me daar zittende een partij irritant. Doe ik eindelijk aan zelfreflectie 😊 krijg ik zo'n antwoord! Daar zat ik niet op te wachten. Stiekem hoopte ik op woorden in de trant van 'ja, dat is logisch en het is ook niet gemakkelijk enz.' maar niet dat ik het zelf beter kon maken. Dus depressie my ass! Ik verdronk gewoon in zelf medelijden! Mijn moeder stelde voor om lekker met de paardjes door het bos te wandelen wat ik uiteraard direct als 'nee, natuurlijk niet' betitelde. Dus na een tijdje daar te hebben gezeten besloot ik dat dat mij ook niet opvrolijkte. Vreemd want we zaten echt gewoon lekker in een heerlijk zonnetje. Ik wilde het denk gewoon niet zien. Dus liepen Denise en ik naar de wei om Kaat te pakken om te longeren. Daar besefte ik denk toch wel dat ik stom had gereageerd op mijn moeders, toch enigszins wel, wijze woorden. Denise gaf ook aan dat het goedbedoeld was en niet belerend... Dat een bijna 18-jarige dat dan moet zeggen..oeps. Afijn Chris kwam langs en die zei dat hij eerst de bak nog wilde slepen dus besloten we om Diesel te pakken en daarmee naar het bos te gaan. Toen we zover waren zijn we toch maar naar mijn moeder gelopen of ze ook mee ging, het was tenslotte haar idee. Dus dat die ging haar wandelschoenen aan doen. Ondertussen lag ik in gevecht met Suka en Cooper die door het dolle heen waren en de riemen liever sloopten dan aankregen waarbij dus een halve hand echt niet gemakkelijk is als je er twee gewend bent! Dus heeft Denise het overgenomen en hield ik Diesel vast. Chris was ook net klaar dus die ging ook mee. En nu komt het, ik vond het kei fijn! Super vermoeiend maar echt super fijn! Heerlijke herfstgeur, mooie kleuren, de zon, de honden die uitgelaten rond scheurde in de bladeren en tot slot Diesel die helemaal blij was en door zijn vreugde bokjes Denise haar vinger bijna brak 😊. Kortom een eye-opener! We hebben uiteraard een klein rondje maar gelopen, helaas ben ik nog steeds gewoon mezelf en kreeg ik wel een opheldering in mijn hoofd maar laat mijn lichaam even duidelijk weten wie de baas is. Maar goed, lichaam en geest hebben een compromis gesloten met deze boswandeling en daar ben ik dankbaar voor. Na het wandelen hebben Chris en Denise Kaat gelongeerd waarbij ik lekker op heb bankje heb zitten kijken en daarna zijn ze nog een stukje op de weg wezen wandelen. Daarna ben ik gaan rusten want vanavond zijn we bij de Kroontjes wezen eten. Het was heerlijk het leek wel kerst, inclusief de Venietta ijstaart 😊, goed gezelschap en lekker eten en daarna nog heerlijk in het nieuwe schitterende huis van Kees en An Boer zoekt vrouw gekeken.

Samenvatting: Gewoon weer doorgaan. Mijn ogen open doen voor wat wel haalbaar is en zichtbaar want dat is nog steeds meer dan genoeg!

Weltrusten!