Bijwerkingen...

Welnu, afgelopen nacht kreeg ik niet goed gedoseerd. Ik nam, in de veronderstelling dat het echt zo werken, de Poolse Wodka in dezelfde hoeveelheid mee naar bed en dronk het precies zo op als daags ervoor. Maar helaas, het werd 11 uur, 12 uur, 1 uur.. en zo tot en met half 4! Echt een drama weer, van alles geprobeerd (zelfs een dubbele dosis) boek lezen, geen TV kijken, tellen, iets herhalen, radio aan, wel TV kijken, FB kijken en you-tube filmpjes bekijken.... Het mocht niet baten. Uiteindelijk viel ik dus rond half 4 in slaap, tenminste dat was de laatste keek dat ik op de wekker keek. En ik viel in slaap zonder iets.... Om 9 uur maakte Chris me wakker met ontbijt en de medicijnen, ik heb dit half slaapdronken opgegeten en ingenomen en vervolgens weer in slaap gevallen tot kwart over 11! Oh no, ik hoop niet dat ik mijn dagen naar nachten ga verleggen, of vice versa. Vannacht en vanmorgen was ik best wel misselijk en vannacht had ik ook een paar keer enorme pijnscheuten in mijn buik en je raad het al.... Dat maakt mij dan altijd net weer wat onrustig, en dat zorgt voor nog meer buikpijn. Vanmorgen toen ik voor de tweede keer wakker werd heb ik een pilletje tegen de misselijkheid ingenomen en ik moet zeggen dit heeft wel gewerkt voor een paar uur. Ik heb heerlijk gras kunnen maaien (en dat is best veel bij ons J), daarna lekker tosti van moeders gehad en na te hebben gegeten lekker paar uurtjes gerust. Weer een paar keer die vervelende steken in mijn buik gehad, maar daarna ook naar de WC, waarschijnlijk toch een beetje last van de bijwerkingen van de infusen.

Over bijwerkingen gesproken, ik ben helaas heel mijn leven al geteisterd door bijwerkingen en complicaties. Als ik geopereerd wordt geheid dat het gaat ontsteken, en dan niet een beetje rood, brandend en nat. Nee, mijn lichaam gaat echt all the way.... Helaas.... Enkele voorbeelden, verstandskiezen, eerst linkerkant onder en boven en ja ontstoken. Tot twee keer toe terug geweest om het open te laten snijden en uiteindelijk ook met antibiotica. Rechterkant, je raad het al wederom ontstoken. Ik weet nog dat we een paar dagen nadat ze getrokken waren (eigenlijk zijn ze in het ziekenhuis beide kanten gesneden dus verkeerd verwoord... om het even te verduidelijken) naar België gingen, mijn ouders, tante Tien en ome Jac en Janneke, Chris en ik. Dus heel veel genoten van de weekend heb ik niet.... En het eten was daar zo goed.. Ik ben daar naar een tandtechnicus geweest en die heeft het open gemaakt. Vervolgens moest ik spoelen en ik kreeg antibiotica en ook een paardenmiddeltje mee.... Methadon, ja echt dit kreeg ik gewoon mee! Dus veel weet ik er niet meer van, het leuke weekend alleen het eten (Betsie). Tja, dat vergeet ik dan weer niet J. Vervolgens een borstverkleining en ook die wonden ontstoken, tot twee keer toe terug geweest en de derde keer naar de spoed omdat ik hoge koorts had. Uiteindelijk lag ik op de tafel in de EHBO en Chris stond voor mij dus die zag wat de arts deed, en die werd echt ineens héél wit. De arts zette een soort pincet (maar dan andersom werkend) in de hechtrand en maakte het zo open waarna er troep uitkwam. Gelukkig had ik al zoveel pijn dat ik dat niet eens voelde. Ook toen weer antibiotica! Blinde darm ontsteking dat is natuurlijk al een ontsteking op zich maar de mijne sprong tijdens de operatie, gevolg spoelen van de buik en langer aan de antibiotica eerst infuus daarna nog tabletten. En uiteraard na 1 week thuis ging deze wond voor de verandering ontsteken! Wat hebben we nog meer gehad, oh ja mijn teen de artritis, eerste keer geopereerd ontstoken dus antibiotica bleek dat het bot niet aan elkaar groeide, tweede keer geopereerd met andere schroeven en een plaat, geen ontsteking maar het bot hechtte weer niet aan elkaar dus derde operatie met bottransplantatie van scheenbeen naar teen preventief antibiotica. Vierde operatie voorste kootje van de grote teen artritis dus nu daar weer een operatie. Ik vroeg of het direct met bottransplantatie mocht omdat ik vermoede dat het bot anders weer niet zou hechten. Nee, dit was niet nodig werd verteld. Want wat ik had meegemaakt had hij nog nooit eerder meegemaakt. Dus deze keer zou het wel goed gaan... En nee, het heelde weer niet dus vijfde operatie met wel bottransplantatie en fixeerschroeven en weer een nieuwe plaat en preventief 100 dagen antibiotica (echt 100 dagen waarvan ik bij de 97ste dag heb gebeld of ik de laatste niet hoefde te nemen, ik had zo'n last van mijn nieren). Het genas toen wel. Deze operatie was gelukt de botten (gewrichten verwijderd) zaten aan elkaar maar mijn voet was rood en warm, omdat het de schroeven en platen niet accepteerde en ja hoor zesde operatie met daarachter aan slechts 5 dagen antibiotica. Kortom 2 jaar lang niet gelopen alleen met krukken of in de rolstoel... En na de derde operatie kreeg ik dus het melanoom, dus werd ik daar ook aan geopereerd. Aan mijn flank kreeg ik een vergiftiging dus met spoed opgenomen. Ik kreeg toen intraveneus een antibiotica en zoals ik eerder vermelde sloeg mijn hart op hol enz. Dus daarna een ander soort via het infuus. Ook de lymfeklieren die waren weggehaald zorgden voor problemen. Er was een zenuw geraakt dus kreeg ik meerdere behandelingen daarvoor, het bekende infuus met Ketamine, en zenuwblokkades.

Zoals je kunt lezen heb ik echt heel veel antibiotica toegediend gekregen, en dan heb ik nog niet eens de keren vermeld dat ik voorhoofdholte en bijholten-ontstekingen, nierbekkenontsteking, blaasontsteking had. Ik heb weleens gevraagd of de kanker van nu niet te maken kan hebben met het feit dat ik zoveel heb gekregen. Maar dit werd van de hand gewezen, en toch heb ik zelf het gevoel dat dit allemaal niet mee heeft gewerkt aan een gezonde cel opbouw in mijn lichaam...

Bij de eerste kuur die ik in Maastricht kreeg, de vemurafenib cobimetinib, had ik echt alle bijwerkingen die op de lijst stonden. Ik ben toen ook twee maanden echt slecht geweest. En het is dat het ineens daarna beter ging anders had ik echt niet meer verder gewild. Ik heb zoveel pijn gehad en misselijk, moe, echt je kan het niet bedenken of ik had het. Mijn hele huid deed zo'n pijn overal dat ik nog geen pyjama of deken verdroeg. En daarom hoop ik nu op een keer GEEN bijwerkingen, en afgezien van de misselijkheid hoop ik dat het zo blijft!!!