De kies en zijn verhaal...

Alles is zoveel sneller geheeld, als het met liefde wordt gestreeld.
- voorPositiviteit-

Jazeker, dat klinkt al positief toch? Ik moet zeggen dat ik niet weet of de endodontoloog mijn kies met liefde heeft behandeld máár ik begin hoop te krijgen dat het ergste voorbij is. Ik voel uiteraard nog wel pijn als ik er op kauw maar daar blijft het ook bij. Dus heel blij dat het erop lijkt dat het verhaal van de kies aan zijn einde komt! 

Vannacht heb ik voor de verandering goed geslapen. Ik werd  pas om half 5 wakker ik denk dat de Oxazepam pas rond de avond zijn werk ging doen :). Ik ben  toen naar beneden gegaan (Rolex was namelijk ook direct wakker) en Chris moest er vroeg uit dus die wilde ik nog even laten slapen. Beneden de katten eten gegeven, mezelf uiteraard ook voorzien van wat te knagen. Hetzij dit keer een redelijk verantwoorde snack namelijk ontbijtkoek. Oké ik geef toe er zat een té dikke laag boter op maar hé ik had ook voor een roze koek kunnen gaan toch? 

Alle gekheid op een stokje om half 6 lag ik op bed en ging Chris er volgens mij uit. Klaar voor nog een examen in praktijk en ik werd pas weer om 8 uur wakker. Wat volgde was een lekkere dag zonder teveel aan ongemakken. Ik ben heerlijk even een bakkie gaan doen op Eindhoven Airport waar Ivonne, Eric en Zoë terugkwamen van hun vakantie. Vervolgens thuis nog in de achterste weides bezig geweest om deze winterklaar voor de paarden te maken. Gekookt (Hello Fresh is nog steeds mijn favoriet) daarna de paarden gedaan en ben ik begonnen aan mijn stukje voor de stichting Melanoom. En dat stukje werd een heel eind... 

Zodoende is het nu al half 11, ligt Chris voor het eerst in onze geschiedenis volgens mij als eerste op bed en ga ik nu ook maar snel mijn pyjama aantrekken om hopelijk wederom een goede nacht te hebben. 

Fijne avond.