Druk, druk, druk maar lekker......

Mijn leven is niet perfect en ik ben verre van perfect, maar ik ben dankbaar voor alles wat ik heb en voor alles wat er nog mogelijk is.

Amen! Ik val maar gelijk met de deur in huis met een update over Poes. Na 2 dagen zadelkamer (en dat moet je toch wel zien als een comfort suite niet eens een standaard kamer) klaagde ze steen en been dat ze het echt zat was daarbinnen. Gezien het feit dat we vandaag de helft van de stallen zouden mesten was het ook redelijk irritant en onhandig dat die deur dicht was. Dus Poes bevrijd uit haar kamer. En ik moet zeggen dat het een heel stuk beter met haar gaat! Gelukkig is rust vaak nog de beste remedie. Dan update Chris zijn keel, helemaal genezen. Update trieste situaties om me heen, helaas nog steeds in en in triest.

En dan de update over mijzelf. Donderdag op vrijdag echt weer niet geslapen (ook niet tussendoor) en dan ook nog kei moe zijn, zó niet leuk! Dan de vrijdag een hele drukke dag, visite, pasfoto laten maken, rijbewijs verlengt en op de kop (grappige woordspeling) toe een lekkere kop thee gedronken oftewel heerlijk met mama en Denise wezen high teaen in Heythuysen. Vanmorgen moest ik er dus op tijd uit (niet mijn sterkste punt 😊) om mezelf klaar te maken voor de afspraken. Dus gegeten en de badkamer in om mijn haren (die even tussendoor niet meer zo erg krullen als 4 maanden geleden!!) in de plooi getrokken en een lading (overdrijven verduidelijkt de boel) make up opgedaan, voilà daar stond ik voor de spiegel een beetje molliger dan voorheen maar ik zeg het een keer zelf... ik zag er gewoon goed uit! Ik denk dat het feit dat het toch wel een beetje een euforisch momentje is dat ik gewoon mijn rijbewijs nog moet laten verlengen! Nooit gedacht dat nog ooit te moeten doen! Volgende mijlpaal is dan ook mijn paspoort in 2025 😊!! Denise kwam net aan in haar rijles auto toen ik op pad ging voor de pasfoto om aansluitend naar het gemeente huis te gaan dus die sprong direct mee de auto in en daar gingen we. Bij de fotograaf aangekomen vond ik dat ik denk extra aandacht nodig had want toen de fotograaf zei 'daar is een spiegel zodat je even jezelf kunt bekijken, hoewel ik niet denk dat je dat nodig hebt.' Antwoorde ik dat de buitenkant wel oké was maar de binnenkant rot. Zodoende kon ik 'mijn' verhaal aan de man uitleggen (in een beukennootdopje dan) waarop hij bewondering uitsprak over mijn manier van openheid. Kijk daar deed ik het denk toch wel echt om, heel raar eigenlijk maar op de een of andere manier vind ik het nog steeds 'grappig' (hoewel dit niet het juiste woord is) als ik mensen kan 'choqueren' ik krijg dan op de een of ander manier een opsteker, een drive of zoiets. Ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet uitleggen. Maar naarmate de tijd verder gaat en godzijdank ben ik er nog zoek ik steeds dat gevoel op. Voor mij een soort duwtje in de rug denk, ik zou niet anders weten waarom ik het doe. Ik heb niet per definitie zelfmedelijden dus dat is het niet. Het vreemde is ook met mensen die ik goed ken, wil ik er juist niet echt over praten of er mee bezig zijn... Hmmm, typisch gevalletje ikke! Maar goed, foto was oké dus op naar het gemeente huis. En jawel ook daar moest ik even laten weten dat het voor mij een bijzonder feit was dat ik mijn rijbewijs mocht/moest verlengen. Nu ik dit typ vraag ik mezelf echt af, wat dit nu is? Waarom ik dat doe? Het is natuurlijk een best heftig binnenkomen zeg maar....

Anyway... Na dit hele gebeuren was ik eigenlijk moe en zou ik het liefst even gaan liggen ware het niet dat we (mam en Denise) zouden gaan high teaen, dus mezelf bij elkaar geraapt en op naar het 'theehuis'. Schattig, nostalgisch ingericht... oftewel gewoon zooi uit de kringloop winkel maakten het etablissement echt tot een heerlijk plekje voor een heerlijke middag. Er waren in totaal 4 rondes, echter was ik na de tweede ronde echt moe en deden al mijn botten en gewrichten megapijn. Dus hebben we gevraagd of we het versneld mochten afronden. Het was een heerlijke dag. En nu komt de klapper..... Begin van de avond heb ik gewoon 20 minuten ge-Wii sport! Ja ja, ik heb onze Wii weer gevonden bij het naar boven toveren van de kerstspullen, of eigenlijk het naar onder toveren zolder > huiskamer enz., kwam ik een plastic zak tegen waar alles in zat. Best een tijd terug dus al maar sindsdien doe ik dus een beetje sporten voor bejaarden zeg maar! Raar maar waar, het veroorzaakt spierpijn maar toch ook een gevoel van voldoening. Ik hoop dat ik door een beetje sportachtige dingen te doen (en geloof me de Wii Active die ik heb is pittig) toch wat meer conditie krijg. Zodat ik wat langer kan lopen en wat meer kan gaan ondernemen! De tijd zal het wijzen... a: hoelang ik het volhou en b: of het niet erger wordt (de gewrichtspijn, moeheid en spierpijn)...

Fijne avond....