Guilty pleasure

Wat het leven zo lieflijk maakt, is het gegeven dat het nooit meer terugkomt.

Nou, deze hakt er bij mij nu wel even in. Het is natuurlijk voor iedereen hetzelfde. Maar het is naar als je niet weet hoelang je nog 'mag/ kan'. En uiteindelijk, ik weet het, het is cliché maar niemand weet wanneer het zijn of haar tijd is. Ja, diegene die er zelf voor kiezen uit het leven te stappen maar gelukkig snap ik nooit hoe die denken...

Vannacht ja ja, wederom een goede nacht. Gisterenavond geen televisie of telefoon (wel zitten bellen maar niet naar het schermpje gestaard) en gewoon lekker een boek liggen lezen om een uur of elf in slaap gevallen en vannacht om drie uur wakker van de krampen in mijn buik. Uiteindelijk alleen kunnen plassen en toch maar weer terug naar bed. Een kwartier lang liggen draaien, dus televisie aan. Oh nee, ik speel vals na het badkamer bezoek naar beneden gegaan (uiteraard de honden zonder rekening te houden met Chris terwijl ik zachtjes deed) en een plakje van mijn zelf gebakken bananenbrood gegeten, glaasje water en morfine en weer terug naar boven. Toen denk klein uurtje televisie liggen kijken (Storage Hunters maar ik irriteerde me mateloos aan die irritante dikke man die alleen maar BOEM gilt, voor de niet kijkers geloof me, héél irritant) toen uitgezet en jawel geslapen tot negen uur. Chris maakte me wakker voor ontbijt en medicijnen (hij is echt de liefste ooit Y) en daarna gewoon weer tot half één geslapen. Het lijkt wel of ik nu alle niet geslapen uren aan het inhalen ben. Gelukkig ben ik in de middag toch nog wel een beetje actief en lijk ik op dit moment niet veel in te leveren qua energie. Gelukkig maar, want met die paar uurtjes per dag hoop ik toch nog wel lekker door te kunnen gaan voorlopig. Qua lichaamsgewicht gaat het er nu redelijk snel af. Ik woog natuurlijk ook veel te veel maar nu weeg ik nog vijfentachtig kilo dat wil zeggen dat ik geloof ik in ruim een maand dus tien kilo ben afgevallen. Blijft een dubbel gevoel. Ik hoop maar dat het gewoon is doordat ik "normaal" eet en niet meer zoveel snoep. Uiteraard helpt het ook wel dat de ijssalons inmiddels dichtzijn want, ja dat is echt voor mij een guilty pleasure!

Over guilty pleasures gesproken. Vaak hoor je dit de laatste tijd terug op social media met een interview of dergelijk. Wat zijn de mijne... Nou, dat zijn er echt wel heel wat volgens mij. Als eerste is dat echt ijs met slagroom. Dan wel echt het ijs ambachtelijk gemaakt (maar ik neem ook echt wel heel veel genoegen met Ben's en Jerry's hoor J) en dan ook goed geklopte slagroom, niet de rommel uit zo'n klein spuitbusje. Daarnaast is het heel afhankelijk wat voor een bui ik heb, ik kan zoute trek hebben dan ga ik voor worst (droge cervelaat of salami dat type), olijven en Pringels normaal, paprika, hot en spicy... no problem ik eet het in no time weg. Dan de zoete trek dat is vaak chocolade het liefst melk met hazelnoten. Maar eigenlijk, lust ik alles en eet ik alles en vooral als ik het even 'nodig' heb, doe ik echt niet moeilijk en duik gewoon de voorraadkast in.

Vanmiddag moest ik met mijn moeder nog naar de Welkoop om voer te halen. Dus eerst even op de dierenarts gewacht om de hechting bij Happy te verwijderen. Ik weet niet of ik al gemeld had dat er uit het biopt niets van schimmel of bacterie of wat dan ook bleek. Dus tasten we in het duister. Ze gaat nu op de Prednison en hopelijk veranderd ons dalmatiër paardje weer terug naar een palomino. Paarden binnen gezet en daarna boodschappen doen. Echter we kwamen niet verder dan een kledingwinkel, het Kruidvat en drie marktkramen.... Niet handig van ons dat we besloten vis te eten van de markt want hierdoor moesten (wilden we warm eten) direct naar huis. Dus nog steeds geen voer gehaald en moet dit morgen maar gebeuren. En nee, er hoeft niemand zich zorgen te maken want voor alle dieren is er nog genoeg voor morgen en zelfs overmorgen alleen wordt het zondagavond dan een probleem dus... morgen nieuwe poging. Bij het Kruidvat zag ik iets staan waardoor ik nu denk aan datgeen ik nu ga schrijven. Ikzelf vind het namelijk een grappige afknapper.... Dus..... wellicht bezint eer ge begint!

Een hele tijd terug had ik bij een vriendin thuis een 'Ladies night', nu ik dat typ besef ik dat dit niet verklaard wat voor een avond dit is. Maar deze avond was gericht op een avond vol gezelligheid en de erotiek met een vette knipoog, echt?! Ja, echt waar. Wat wel heel erg is, is dat ik me probeer te herinneren bij wie het nou was? En dat weet ik echt niet meer, slecht hé! Maar goed, het was echt een leuke hilarische en ook gezellige avond. Er gingen dingen door de kring waar ik van mijn leven nog nooit had gehoord, laat zien gezien of zelfs in mijn hand gehad... tja, wat dat betreft ben ik wel een beetje van de 'oude' stempel... Maar goed, uiteraard (zo ben ik nu eenmaal) kocht ik ook wat. Omdat al die andere dingen mij niet zo aanspraken ging ik voor de speciale massage olie (vandaar link Kruidvat). Het was een olie die als je het insmeerde en erover blies warm werd EN ook nog eens als je er over likte het smaakte naar aardbei. Uiteraard had ik getest op mijn hand (velen met mij ;)) en ja, ik blies en voelde warmte en toen ik likte meende ik ook echt iets van bubbelgumachtig smaakje te ontwaren dus... leuk... dacht ik. Nou, ik naar huis met mijn tasje helemaal van plan een geweldige massage te gaan geven. Ik geloof dat Chris toen nacht had of in ieder geval bij thuiskomst is het de kast in gegaan en een paar weken later dacht ik, hé dat is wel leuk voor vanavond. Dus ik heel romantisch, kaarsje aan en ik handdoek neer gelegd ik zou gaan masseren. Chris ging liggen en ik pak die olie, doe het op zijn rug en wilde gaan masseren. Maar werkelijk het leek wel lijm, het gleed helemaal niet het plakte als de ziekte dus ik kreeg echt de slappe lach. Echt als je insmeert en tegen de muur springt blijf je hangen. Totaal niet romantisch, gewoon één vieze zoete plakzooi. Ook de smaak was verre van herkenbaar dus.. daar gingen de kaarsjes ... uit... Licht in de badkamer aan en hij ging douchen...

Fijne avond.

PS Nu ik het teruglees klinkt het helemaal niet grappig, jammer... het was het namelijk echt wel J. Wellicht wordt tijd voor een nieuwe party, gegadigden??