Ik kwam, ik zag... en ging weer weg...
Sommige mensen willen het liefst mooi, rijk of populair zijn. Als je het mij vraagt? Ik wil gewoon gezond en gelukkig zijn.
De titel van deze blog slaat op mijn tandarts avontuur. Ik kwam vandaag binnen, heb er zitten wachten, ging in de stoel liggen om er vervolgens weer gewoon af te stappen.... doorverwezen naar Veldhoven een Endodontoloog! Ik wist niet eens van het bestaan ervan af! Wordt vervolgd helaas....
OMG wat een dagen, zeg maar weken. Ik ben al lang niet meer aan typen toegekomen reden daarvoor zijn eigenlijk heel kort en bondig. Geen fut, geen puf en geen inspiratie. Het lijkt wel of dat de helft van mijn hersenen, om precies te zijn de linkerkant (die stuurt de rechterkant van mijn lichaam aan), ook is aangetast door de kiespijn. Ik kom slecht uit mijn woorden, kan niet meer logisch denken en ben ook de volgorde af en toe kwijt! Dit is natuurlijk grote onzin want ik heb gewoon al een paar weken, zeg maar, slechte zin!
Ik wandel in mijn eigen grijze massa rond en zoek naar dingen die er niet zijn. Met andere woorden ik denk dat ik het spoor een beetje bijster ben. Nu is het natuurlijk zo dat als je ergens pijn hebt dit altijd zijn weerslag heeft op je functioneren. Nu was dit natuurlijk al 'zwaar' het geval bij mij, echter door die stomme kiespijn lukt het soms even helemaal niet meer.
Is het alleen maar negatief dan? Nee, gelukkig dat ook weer niet. Ik kan nog steeds zo genieten van de 'kleine' geneugten van het leven. De zon die op komt, in deze periode van het jaar kan die zo waanzinnig mooi zijn. De late kuikentjes die worden geboren, de paarden die hinniken als ze je horen, een heerlijk ijsje van het IJshofje uit Meijel, een paar uur in De Weere waar het familieweekend werd gehouden (zus zó trots op je!) wat super was georganiseerd, de Canadese familie die hier af en aan komen en stiekem ook Chris in de nacht weer gewoon naast me.... Maar of die er blij mee is dat is een tweede. Ik ben natuurlijk nogal een nachtbraker en soms maak ik onbewust lawaai, of laat ik ergens licht aan en vanmorgen was ik op mega spinnenjacht. Dit is trouwens een verhaal op zich.... Kleintje dan....
Ik wilde naar beneden gaan, ik had liggen lezen en had voor de verandering kiespijn dus wilde ik iets eten zodat ik een pijnstiller in kon nemen (op de e.o. andere manier wil ik die nooit op nuchtere maag) en doe het licht op de overloop aan. Gelijk op dat moment schiet er iets zwarts naar beneden. Ik gilde gelukkig niet, iets waar ik heel goed in ben. Dus dat viel toch al wel mee, goed ik was niet de enige die het zag en Spyker schiet erachter aan. F#ck, dit moet ze niet doen dadelijk zie ik de spin niet meer en dan slaap ik niet meer totdat de spin dood is! Dus ik sis en Spyker stopt en kijkt me aan, gelukkig de spin zit nu halverwege de trap en ik weet even niet zo goed wat ik moet doen. Het handigste en makkelijkste is natuurlijk mijn allesie wakker maken; "Chrissss". Maar nee, ik verman me pak snel de vliegenklapper (die nog steeds paraat ligt voor mijn muggenspel) en loopt naar de spin. Die heeft natuurlijk hele andere ideeën en naait er tussen uit richting muur op het tussenstukje van onze trap. Oh no, als de spin daar doorheen gaat kan ik het wel schudden dat zit de spin in no time beneden tussen het dressoir en de muur. Een plek waar ik nooit bij ga komen. Inmiddels is ook Terror op mijn redelijk luidruchtige spinnenjacht af gekomen en die gaat naar de muur zitten staren. Aha, daar zie ik een poot (ja echt poot en niet eens geschoren echt een vieze met zwarte haren en best groot) zonder twijfel steek ik rigorreus mijn vliegenklapper tussen de muur en de trap. Ha, ik heb een poot. In pure angst (tja ik kan het niet anders noemen, ik ben niet echt sadistisch aangelegd dus dat zal het niet zijn geweest) hak ik een paar keer met de vliegenklapper tussen de muur en trap. Woow, door mijn handelen, komt niet alleen het spinnen lijk tussen de muur en trap vandaan maar ook een hoop stof en viezigheid. Hoe heb ik dit hier zo kunnen laten komen. Ik meende echt dat ik een proper jetje was.... Dat viel even vies tegen. En ja wat doe je dan, ook al is het 5 uur in de ochtend, dan pak je de stofzuiger en maak je gelijk even de plaats delict goed schoon! Zeg maar twee dingen in één (oké meerdere) klap! En toen werd Chris dus wakker, wat ik in godsnaam aan het doen was om 5 uur in de ochtend..... Toen ik heel trots en enthousiast vertelde wat ik had gedaan deelde hij mijn trots en enthousiasme helaas niet... best raar toch J.
Daarna moet ik zeggen heb ik een paar een goed geslapen. Jagen is goed voor mij, dat blijkt!
En dan nu is het alweer 10 uur ben ik net tussendoor nog naar stal gegaan omdat het net leek of er een paard vastlag (hoop herrie en gebonk). Gelukkig was dit niet het geval en stonden ze allemaal rustig. Chris ligt vanaf 5 uur al op bed die is ziek. En u weten we dat mannen vaak erger ziek zijn als 'wij' vrouwen maar nee ik moet zeggen hij is echt ziek. En dat is weer eens andere koek. Ik die thee maak en een kersenpit verwarm in plaats van andersom. Gelukkig kan Chris beter kotsen als ik want ik presteer het altijd om alles onder te kotsen en hij doet volgens mij zijn hoofd echt in de pot want hij knoeit niet eens (thank God). Maar ik hoop dan mijn mannetje snel opknapt want hij is echt zielig!
Welnu, ik zit weer achter mijn PC en de woorden schieten door mijn hoofd, ik kan echt volgens mij nog wel een heel verhaal typen, voornamelijk over hoe ik me voel en niet voel maar.... Dat ga ik niet doen. Ik ga stoppen en lekker mijn mandje op zoeken uiteraard nadat ik eerst nog Chris voorzie van thee en wat hij dan ook maar wil!
Fijne avond!