Mini dipje...moet kunnen.....

Je houding is een keuze. Optimisme is een keuze. Vriendelijkheid is een keuze. Geven is een keuze. Respect is een keuze. De keuzes die je maakt, bepalen uiteindelijk waar je uitkomt.

Here I am... kwart voor elf op bed en net wakker uit een hazenslaapje. Chris zit nog beneden, Suka, Rolex en Spyker liggen bij mij op bed. Waar Micky uit hangt weet ik niet, in ieder geval binnen waar het aangenaam en lekker warm is. Want wat is het koud vanavond! In een korte tijd is het heel veel schakelen qua weersomstandigheden en dat wordt het komende week waarschijnlijk hier 19 graden! Het is nu 2 graden, dat scheelt niet alleen een jas, nee ook een hemd en een trui 😊. Ik begon net eigenlijk met het opstarten van de laptop omdat ik down was/ben. Ik was me er 'ineens' weer van bewust dat het gewoon echt een feit is dat ik nooit beter zal worden. Daar waar ik altijd probeer positief te zijn, dat is nu een donkere wolk. Geen idee waarom ineens zo.. Tja, wat is het eigenlijk bang? Onzeker? Emotioneel? Ik kreeg net gewoon dat gevoel. Stiekem leef ik 'gewoon' door en hoop de dans te ontspringen, ontken het en stop het weg. En dat moet volgens mij ook maar op sommige momenten (dit is er één) mag het er ook wel zijn, ook al zou het niet mogen het is er! De allesverlammende angst. Niet eens meer de vraag: 'Wat als...?', nee de realiteit is wanneer? Ik geniet echt wel en het gaat ook redelijk goed op dit moment, alleen nooit is er meer iets hetzelfde.... De pijn die ik redelijk vaak heb, die vergeet je altijd. Pas hadden we het erover dat het maar goed is dat het zo werkt. Na het krijgen van het eerste kind roepen de pas geworden moeders ook vaak, nooit meer! Maar vaak (als het dan zo mag zijn) komt er toch een tweede of derde. Dus dat is echt niet het ergste op dit moment (in mijn geval, in dit stadium) het is meer de grijze massa, de ja-kant (mijn innerlijke godin, sexy en vol in het leven) en de nee-kant (mijn duiveltje, negatief en alles verstorend) die zorgen voor een overvol en tegenstrijdig programma. Ook toen ik nog niet ziek was had ik vaak eeuwige discussies in mijn hoofd, neem ik wel een extra koekje of niet? Doe ik een broek of een rokje aan? Zal ik gaan of niet? Uiteindelijk maakte ik een keuze en respecteerde die keuze. Nu echter is er een keuze voor me gemaakt en die keuze is totaal onacceptabel maar helaas onomkeerbaar! Realiteit heet dat. Wat was het toch heerlijk toen ik nog jong was, een voorbeeld die gekke interviews op de badkamer of wc, zingen met een microfoon voor een hele kudde mensen op aprés-ski daarbij niet eens mezelf afvragend of het wel oké was! Gewoon onbezorgd kunnen dromen en met hard werken iets proberen te bereiken. En echt niet altijd goede keuzes gemaakt, maar wel altijd keuzes die ik zelf maakte! Afijn, geen idee wat ik nu eigenlijk probeer te verwoorden.... Allemaal zinloos en na een nacht goed slapen waarschijnlijk morgen alweer een heel stuk beter!

Kijk daarom is deze blog goed voor mij, terwijl ik probeer te verwoorden realiseer ik me ineens dat het allemaal zo slecht nog niet is. Tuurlijk is het gewoon echt k#t! Zwaar k#t zelfs. Echter daar kan ik over blijven drammen en zeiken, waarom ik, waarom nu, waarom??? Het helpt niemand niet, mij niet, mijn omgeving niet, zelfs de dieren voelen het als ik zo'n bui heb! Daarom lag Suka eerder vanavond, toen ik in bad lag naast het bad, om te troosten. Noem het zweverig, noem het raar, noem het wat je wilt maar ik geloof erin! En onze dieren laten ook echt zien dat ze dingen oppikken. Ik dwaal weer lekker af.... Ik had toen nog niet eens door dat ik 'zo'n' bui zo krijgen, zij wel! Ik lag gewoon een kerstfilm te kijken in bad, moet niet gekker worden.

Dus, genoeg gezeur en dóór. Lekker tegenstrijdig ook, eerst schrijven het mag er zijn. En met het bedoel ik dan die droevige gevoelens en hoppa ineens is het gezeur en gaan we door! Tja, het is maar beter zo denk ik 😊😊, hoogste tijd voor de psychiater... gelukkig staat die voor komende week 😊.

Huidige stand van zaken op 3 november 2018 23:12 uur:

Leuke dag gehad, vanmorgen zelfs twee stallen uitgemest samen met Chris. Onverwacht bezoek van Leona, onverwachts naar een pluimvee tentoonstelling in Neer waar "onze" kippendokter een paar schitterende kippen had zitten. We de leukste en gekste konijnen, duiven, kippen, kalkoenen en zelfs een emoe zagen. Heerlijke vis die Elly had meegenomen uit Helmond, een knuffel van een gelukkig groeiende en blije Queen die maar geen genoeg krijgt van lekker ongestoord liggen en slapen en deze dag afgesloten met een lekker bad. Dus dat negatieve half uurtje... dat deleten we gewoon op de harde schijf!

Fijn weekend nog!