Nachtbraken......

nacht·bra·ken (nachtbraakte, heeft genachtbraakt)1's nachts uitgaan en laat thuiskomen; = pierewaaien

Als je de omstandigheden niet kunt veranderen, verander dan de manier waarop je ernaar kijkt.

Zaterdagavond 26 januari alweer. De tijd vliegt voorbij zonder dat ik er echt erg in heb. Afgelopen dagen veel geslapen behalve dan wanneer men geacht wordt te slapen... juist in de nacht. Nee, ik heb nog steeds geen ritme kunnen vinden om de dagen en nachten gescheiden van elkaar te houden. Piekeren, peinzen maar vooral ook gewoon helemaal geen aanleiding en gewoon klaar wakker liggen... dus dat kan ook! Afgelopen nacht spande wel weer de kroon. Overdag expres niet geslapen en best (voor mijn aangepaste ik-versie) actief geweest en dan toch om 01:00 uur klaarwakker in bed liggen. Chris ligt dan heerlijk naast mij te slapen en van tijd tot tijd ergerlijk te snurken. Ik por hem dan geïrriteerd in zijn zij of net waar mijn elleboog toevallig neerkomt waarop hij 'sorry' mompelt en gewoon draait en weer verder knort. Heel irritant vooral omdat ik ook echt graag wil slapen.

Afijn, ik ben even in slaap gevallen want ineens was het 02:00 uur en werd ik wakker omdat ik buikpijn had... jawel de "ik moet naar de wc buikpijn" tjesus weer gewoon midden in de nacht. Lief lichaam, kunnen we geen deal maken dat we dit samen gewoon overdag in goede harmonie doen???? Maar goed, daarna weer klaar wakker... dus IPad aan (jazeker we hebben nog steeds geen goede Digitenne antenne op het dak zitten) en wat zitten Googlen. Niet de meest handige tijd om op dat tijdstip eens goed naar de sites Stichting Melanoom en Kanker.nl te kijken. Maar ik was wakker en je moet wat, toch? Ik heb eigenlijk al die maanden niet gegoogled op melanoom en wilde eigenlijk ook niet meer weten als wat ik al wist maar nu dan toch de nieuwsgierigheid overwon. Tja, echt vrolijk werd ik er natuurlijk niet van... had ik kunnen weten natuurlijk... Wat wel interessant is, is het feit dat ik nu weet onder welke trial ik behandeld word. En je raadt het nooit..... het heet Cowboy-studie! Hoe toepasselijk...Maris > paarden > cowboys! Anyway ik ben blij dat ik dit traject volg! En ik weet zeker dat het voor mij heel goed heeft uitgepakt! Dus door dit weetje kreeg ik weer zo'n hallelujah-moment en dacht.... Dit moet zo zijn! Naast dit interessante weetje kwam ik ook op de melanoom stadium calculator. Ook een handige tool. In mijn geval wist ik dat ik stage IV ben, maar je weet nooit of alles wel klopt. Helaas klopte het als een bus J.

Na een uurtje rondstruinen besloot ik op de camera te kijken. Gewoon even kijken hoe de paardjes erbij staan of liggen. Toen ik dat deed zag ik dat Queen onrustig lag en regelmatig naar haar buik keek.. shit... Niet in paniekraken nu, gewoon even wat anders doen en over een half uurtje weer kijken. Zo gezegd, zo gedaan. Helaas lag ze nu helemaal plat. Hmm, geen fijn gevoel. Nog maar even een half uurtje wachten dan. Dus ook al zou ik moe zijn geweest en had ik makkelijk kunnen slapen, doordit voorval was alle vermoeidheid op slag verdwenen en was ik één bonk adrenaline. Om tien voor half zes ben ik er toch maar uit gegaan. Het zat me niet lekker. Eerst nog wat gedronken en een crackertje gegeten en hup naar stal. Daar aangekomen, was er echt niets aan de hand. Ik heb alle paarden hooi gegeven en heb Queen uit haar stal gehaald, beetje getoiletteerd (tip! Doe dit niet als je moe bent en van slag...geloof mij het resultaat staat op stal J). Ze vond alle aandacht wel leuk en duwde haar grote hoofd iedere keer in mijn oksel om te kroelen. Dit is zo lief, gekke grote flaporen in je gezicht en als je niet uitkijkt dan geeft ze je ineens een gooi door de lucht, echt lief! Buurvrouw Luus vond het niet zo geslaagd en werd een beetje pissig van de gemiste aandacht voor haar. Zij is echt het knuffelpaard bij uitstek van Chris en Denise dus was het niet echt eens met Queen uit stal en zij erin. Maar, ik was goed bezig en heb het genegeerd en ben gewoon doorgegaan waarop ze het na een paar minuten toch opgaf (ze stond te kappen met haar voorbenen). Daarna ben ik de stallen gaan doen en om 7 uur vond ik dat ik wel kon voeren. Hierdoor kon Chris ook een keer lekker blijven liggen.

Tja, ik hoef natuurlijk aan niemand uit te leggen dat als je dan naar bed gaat om 7:05 uur en je die nacht (en diegene daarvoor) niet hebt geslapen. Je uiteindelijk raar moet opkijken als het ineens zomaar half 12 is...

Snel eruit en Chris op stal gaan helpen, eten in de vorm van Envitas breakfast chocolade koekjes... Heel uitgebalanceerd door de één of ander... dus gewoon goed J. Flesje water gepakt en naar stal. Daar samen 2 stallen (de grote) gemest, geveegd, varkens en kippen gedaan, paardjes naar binnen en daarna met de bladblazer rondje om de stal gedaan. Altijd fijn dat je direct veel resultaat ziet van dat blazen. Inmiddels was het alweer half 5 en al snel genoeg nu 9 uur. Tja, niet echt een denderend verhaal. Ik had graag kunnen melden dat ik naar Jumping Amsterdam was gegaan, maar helaas... Ondanks dat een productief dagje, op naar morgen!

Fijn weekend.