Uitgerust!

Wat is geluk? Het zit in duizend dingen. En meestal zijn die zo gewoo dat je ze nauwelijks opmerkt. Een spinnende kat op je schoot. De zon die plots doorbreekt op een winterse dag. Een vergeten plant die bloemen krijgt (bij ons echt). Een lijster die zingt. Een glimlach.

Dinsdag 7 november nog 28 dagen dan is het al Sinterklaas.. tis maar dat je het weet. En helemaal niet te vergeten over 47 dagen kerst... Het begint al te kriebelen. De lampjes buiten op het erf kunne bijna aan. Zodra Chris of ik ergens zien dat iemand anders in de buurt het ook heeft (oké, diegene waarvan wij weten dat het normale mensen zijn J) dan doen wij de tijdsklokken er weer op zetten en ziet het er in de avond weer gezellig uit buiten. Dat haalt dan weer een beetje het negatieve weg van het vroeg donker zijn.. Tenminste zo werkt het bij mij.

Vannacht heerlijk geslapen, geen buikpijn geen diarree, niet wakker liggen dus ook niet piekeren. En dit terwijl ik gisteren ook al bijna de hele dag heb geslapen. En als ik nu ga liggen half twaalf... Ik denk dat ik dan ook zo in slaap val. Het lichaam (en mijn innerlijke helden) geven eindelijk toe aan rust! Heerlijk, wel ben ik zelf dan een beetje onrustig want voor mijn gevoel wil ik nog zoveel doen en weet ik niet hoeveel tijd ik nog krijg daarvoor. MAAR dit ga ik gewoon anders aanpakken vanaf nu. Immers niemand weet precies wanneer het zijn of haar tijd is. Dus waarom zou ik me druk maken over de dingen die ik nog wil doen? Heb ik zin, dan doe ik het en heb ik geen zin dan gewoon even niet. Ik denk dat de druk die ik op mezelf legde afgelopen maanden ook best zwaar was. Wil overal heen, van alles doen om maar niets te hoeven missen. Wellicht werkt het veel fijner om gewoon te zien hoe iets loopt en het dan te doen, of niet! Ik ben altijd wel van de spontane acties geweest dus waarom zou ik mezelf ineens dingen gaan verplichten min of meer? Immers toen ik nog "normaal" was ging het ook best oké, dacht ik zo bij mezelf net een paar minuten geleden. De letters vlogen op het beeldscherm en nu lees ik het na en denk. Hmmm, was dat echt zo? Afijn, hoe dan ook ik ga het voor mezelf (en daardoor ook waarschijnlijk voor anderen) een stuk gemakkelijker maken. Mijn slaapritme lijkt in ieder geval weer hersteld, nu hopen dat mijn darmen ook snel zullen volgen. Op dit moment heb ik alleen last van de gebruikelijke pijntjes, dus die strepen we weg, en een beetje misselijk. De buikpijn is weg, echter ben ik nu sinds gisterenavond acht uur niet meer geweest. Ik probeer mezelf te dwingen kleine beetjes te eten. Maar omdat ik nu dus geen geluid meer hoor of beweging voel in mijn darmen heb ik weer iets nieuws om mezelf druk over te maken, verstopping. Wat ik niet wil dus ook probeer niet te doen. Het is wel fijn om gewoon nu even niet te hoeven rennen en in elkaar kruipen. Het voedsel wat stopt ga ik gewoon minderen en probeer wel met een thee en lijnzaad de boel vanaf vanavond langzaam op gang te krijgen mocht mijn lichaam hier zelf nog niet mee zijn begonnen. Zie je, ook daar jezelf niet druk om maken van der Meer!

Gisteren was ik gestopt bij de maden op het balkon. Dit was echt zo vies, en stinken dat het deed. Maar het balkon was het balkon geen uitweg mogelijk via dat balkon, naar buiten gooien ging ook niet dan kwam het op het dak van de Shell. En gelukkig had en heb in nog wel een beetje fatsoen dus koos ik daar niet voor. Ik heb eerst met gekookt water de maden gedood met een knijper op mijn neus. Daarna het kunstgras opgerold en ingepakt met vuilniszakken en duct tape. Toen door mijn slaapkamer en de gang via het trappenportaal naar beneden en toen kwam het. Het viel onder grof vuil en moest weggebracht worden, dus in mijn auto naar de stort. En daarmee eindigt dit verhaal. Ik heb echt zo staan kokhalzen en vloeken tijdens deze activiteiten dat willen jullie helemaal niet weten. Maar bah, het was echt heel vies! Dus hoe lief en leuk alle beesten ook zijn laat nooit een duif op je balkon broeden. Maar waarschijnlijk wist iedereen dat al en was ik gewoon "een beetje dom"!

Gisterenochtend is mijn vriendinnetje Janneke geweest en door alle buikpijn en het vele slapen was ik dat helemaal vergeten te melden en dat is niet netjes als je wel vermeld dat je verwend wordt door anderen. Want Janneke verwende mij ook met een hele mooie bos roze rozen! Doelstelling van Jan is altijd een lach op mijn gezicht en wederom is dat gelukt! Heerlijk mens! Zojuist heb ik ook het andere deel van de kaarten die ik heb gekregen opgehangen aan een koord naar beneden. Mijn kantoortje hing aan de muren waar het aan ging vol dus lagen ze op een stapeltje op het bureau. Nu eindelijk hangen ze mooi bij de boekenplanken en zie ik die ook. Kaarten & bloemen & appjes & berichtjes & SMS-jes weten jullie hoe blij je daar van en mee kunt zijn. Nou, in mijn geval echt heel blij! Gewoon het feit dat je weet dat er mensen aan je denken, en met je meeleven. Dat geeft kracht dat kan ik niet vaak genoeg benadrukken.

Dan heel even iets anders, veel mensen vragen of ik een bucketlist heb. Antwoord eerst; nee! Ik heb altijd alles in mijn leven gedaan wat ik wilde en dat konden wij ook gelukkig realiseren, maar gaande weg ben ik toch stiekem in mijn hoofd een lijstje aan het vormen. Eén van die dingen is dat ik graag door professionele grimeur. Dit is de reden waarom ik een maand geleden ongeveer een mail heb gestuurd naar Linda de Mol Producties. Ik had de nieuwe pilot gezien "the story of my life" en dacht direct dat wil ik ook. Want dat is helaas wel zeker, 60, 70, 80 zullen ik en Chris samen niet halen en hoe mooi en emotioneel zou het zijn als we toch via een grimeur dit kunnen mee maken. Fijne eraan in ons geval is wel de lusten niet de lasten. Want het is echt bewezen hoe ouder men wordt, hoe meer men zeurt tegen elkaar.. No offence pap en mam J! Helaas heb ik nooit geen antwoord gehad van die mail. Dus volhardende ik ga nu de mail opsnorren in verzonden items en gewoon de mail nogmaals sturen naar alle mailadressen die ik kan vinden met Linda de Mol erin. Goed idee of stalken? Geen idee hoop dat ze het goed oppakken en mij en Chris deze kans geven. To be continued! Zo, ook weer gebeurd! Ik ga nu even lekker in bad, wellicht later nog een beetje meer van mij... of niet!

Het wordt een of niet.. Wel wil ik nog mededelen dat ik waanzinnig blij ben ik mag namelijk zaterdag heerlijk naar het dressuurmatinee bij JIM! Hoe gaaf is dat, super super, super bedankt familie Meulendijks!